บริษัท บี.อี. แอคเคาน์ติ้ง เซอร์วิสเซส จำกัด 0918303543

ฐานภาษี

ได้แก่ มูลค่าทั้งหมดที่ผู้ประกอบการได้รับหรือพึงได้รับจากการให้บริการ  และจาการขายสินค้า ตามมาตรา ๗๙ แห่งประมวลรัษฎากร    มูลค่าของฐานภาษีให้หมายความถึง เงิน ทรัพย์สิน ค่าตอบแทน ค่าบริการ หรือประโยชนใด ๆ ซึ่งอาจคิดคํานวณได้เป็นเงิน

ความรับผิดในการเสียภาษี

1. การให้บริการให้ความรับผิดทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อได้รับชาระราคาค่าบริการ เวนแต่กรณีที่ได้มีการกระทํา ดังต่อไปนี้เกิดขึ้นก่อนได้รับชําระราคาค่าบริการก็ให้ถือว่าความรับผิดเกิดขึ้นเมื่อได้มีการกระทํานั้น ๆ ด้วย

                    1.1 ได้ออกใบกํากับภาษี หรือ
                    1.2 ได้ใช้บริการไม่ว่าโดยตนเองหรือบุคคลอื่น    ทั้งนี้ โดยให้ความรับผิดเกิดขึ้นตามส่วนของการกระทํานั้น ๆ แล้วแต่กรณี ตามมาตรา ๗๘/๑ แห่งประมวลรัษฎากร

2.การขายสินค้า

ให้ความรับผิดทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อส่งมอบสินค้า เว้นแต่กรณีที่ได้มีการกระทําดังต่อไปนี้เกิดขึ้นก่อนส่งมอบสินค้าก็ให้ถือว่าความรับผิดเกิดขึ้นเมื่อได้มีการกระทํานั้น ๆ ด้วย

                  2.1 โอนกรรมสิทธิ์สินค้า
                 2.2 ได้รับชําระราคาสินค้า หรือ
                 2.3 ได้ออกใบกํากับภาษี ทั้งนี้ โดยให้ความรับผิดเกิดขึ้นตามส่วนของการกระทํานั้น ๆ แล้วแต่กรณี ตามมาตรา ๗๘ แห่งประมวลรัษฎากร

การออกใบกํากับภาษี

ให้ผู้ประกอบการจดทะเบียนจัดทําใบกํากับภาษีและสําเนาใบกํากับภาษีสําหรับการขายสินค้า หรือการให้บริการทุกครั้ง และต้องจัดทําในทันทีที่ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพมเกิดขึ้น พร้อมทั้งให้ส่งมอบใบกํากับภาษีนั้นแก่ผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการ ส่วนสําเนาใบกํากับภาษีให้เก็บรักษาไว้ ตามมาตรา ๘๖ และ มาตรา ๘๗/๓ แห่งประมวลรัษฎากร

กรณีธุรกิจโรงแรม เมื่อมีการให้ผู้อื่นกู้ยืมเงินต้องมีการคํานวณดอกเบี้ยรับเยี่ยงธนาคารพาณิชย์และต้องนําดอกเบี้ยรับดังกล่าวมาเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ตามมาตรา ๙๑/๒(๕) แห่งประมวลรัษฎากร และหากการให้กู้ยืมเงินดังกล่าวไม่ได้ทําเป็นปกติธุระ ไม่ต้องจดทะเบียนภาษีธุรกิจเฉพาะแต่อย่างใด ตามมาตรา ๙๑/๑๓แห่งประมวลรัษฎากร และประกาศอธิบดีกรมสรรพากรเกี่ยวกับภาษีธุรกิจเฉพาะ เรื่อง การกําหนดกิจการที่ไม่ต้องจดทะเบียนภาษีธุรกิจเฉพาะ (ฉบับที่ ๑) ลงวันที่ ๓๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๕ 

การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ผู้ขายมีไว้ในการประกอบกิจการเฉพาะของนิติบุคคลตามมาตรา ๗๗/๑ แห่งประมวลรัษฎากร ตามพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางการค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ ๓๒) พ.ศ.๒๕๔๑ ชำระภาษีในขณะจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์นั้น

การยื่นแบบแสดงรายการ  ภ.ธ.40 แบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ  ให้ผู้ประกอบการยื่นแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ ภ.ธ.40 พร้อมกับชำระภาษีเป็นรายเดือน ทุกเดือนภายในวันที่ 15 ของเดือนถัดไป

กรณีกิจการโรงแรมได้ทําสัญญา หรือตราสารที่เข้าลักษณะต้องติดอากรแสตมป์ เช่น
1.  กิจการเช่าที่ดินเพื่อใช้เป็นสถานประกอบการ สัญญาเช่าที่ดิน สถานประกอบการ สิ่งปลูกสร้าง หรือเช่าซื้อทรัพย์สิน ผู้ให้เช่ามีหน้าที่ชาระอากรแสตมป์อตรา ๑ บาท ต่อจํานวนเงิน ๑,๐๐๐ บาท รวมกันตลอดอายุการเช่าตามมาตรา ๑๐๓ มาตรา ๑๐๔ และบัญชีอัตราอากรแสตมป์ แห่งประมวรัษฎากร
2.. กิจการกู้ยืมเงิน ผู้ให้กู้มีหน้าที่ชำระอากรแสตมป์อัตรา ๑ บาท ต่อจํานวนเงิน ๒,๐๐๐ บาท หรือ เศษของ ๒,๐๐๐ บาท แห่งยอดเงินกู้ยืม

วิธีการเสียภาษีอากร

1.  แสตมป์ปิดทับ ปิดแสตมป์ทับกระดาษก่อนกระทําหรือในทันทีที่ทาตราสาร

2. ชําระเป็นตัวเงิน ใชแบบขอและอนุมัติให้เสียอากรแสตมป์เป็นตัวเงิน อ.ส.๔ ยื่นต่อพนักงานเจ้าหน้าที่อากรแสตมป์ โดยแนบตราสารที่ขอเสียอากรไปด้วย และให้ยื่นต่อสํานักงานสรรพากรพื้นที่สาขา

ด้านรายได้

– เมื่อได้รับชำระราคาค่าบริการ ค่าบริการจ้างทําของ หรือได้ใช้บริการไม่ว่าโดยตนเองหรือบุคคลอื่น เช่นได้รับชำระจากลูกค้าที่มาใชบริการในห้องพัก ไม่อยู่ในบังคับต้องถูกหักภาษี ณ ที่จ่ายแต่อย่างใด ตามคําสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป.๔/๒๕๒๘ฯ ลงวันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๒๘

– กรณีได้รับชำระราคาค่าบริการ หรือค่าขายสินค้าจากรัฐบาล องค์การของรัฐบาล เทศบาลสุขาภิบาล หรือองค์การบริหารราชการส่วนท้องถิ่นอื่น ต้องถูกหักภาษี ณ ที่จ่าย ซึ่งได้สิทธในการเครดิตคํานวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา หรือภาษีเงินได้นิติบุคคลแล้วแต่กรณี ตามมาตรา ๖๙ ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร

– เมื่อได้รับเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๔) แห่งประมวลรัษฎากร ต้องถูกหักภาษ ณ ที่จายตามตามมาตรา ๓ เตรส แห่งประมวลรัษฎากร และข้อ ๔ ของคําสังกรมสรรพากรที่ ท.ป.๔/๒๕๒๘ฯ ลงวันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๒๘

ด้านรายจ่าย

–  เงินเดือน ค่าจ้าง สวัสดิการ  

เป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๑) และ (๒) แห่งประมวลรัษฎากร ต้องคํานวณหักภาษี ณ ที่จ่าย เงินได้ตามมาตรา ๕๐(๑) แห่งประมวลรัษฎากร 

–  ค่าบริหารจัดการ ค่าบริการที่ปรึกษา 

เป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๑) และ (๒) แห่งประมวลรัษฎากร กรณีผู้รับเป็นบุคคลธรรมดา ต้องคํานวณหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา ๕๐(๑) แห่งประมวลรัษฎากร หากผู้รับเป็นบุคคลธรรมดาซึ่งมิได้เป็นผู้อยู่ในประเทศไทย ต้องคํานวณภาษีหัก ณ ที่จ่าย ตามมาตรา ๕๐(๑) วรรคท้าย แห่งประมวลรัษฎากร หากเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๘) แหงประมวลรัษฎากร

– ค่าจ้างทําของ

เป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๗) หรือ (๘) แห่งประมวลรัษฎากร กรณีบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หรือนิติบุคคลอื่น จ่ายเงินให้กับผู้รับเป็นบุคคลธรรมดา บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล ต้องคํานวณหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา ๓ เตรส แห่งประมวลรัษฎากร ข้อ ๒(๙) ของกฎกระทรวงฉบับที่ ๑๔๔ (พ.ศ.๒๕๒๒)ฯและข้อ ๘ ของคําสั่งกรมสรรพากร ท.ป.๔/๒๕๒๘ฯ ลงวันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๒๘

– ค่าส่งเสริมการขาย

รางวัลส่วนลดหรือประโยชน์ใดๆ เนื่องจากการส่งเสริมการขาย กรณีบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หรือนิติบุคคลอื่น จ่ายเงินให้กับผู้รับเป็นบุคคลธรรมดา บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล ต้องคํานวณหักภาษีณ ที่จ่าย ตามมาตรา ๓ เตรส แห่งประมวลรัษฎากร ข้อ ๒(๑๔) ของกฎกระทรวงฉบับที่ ๑๔๔ (พ.ศ.๒๕๒๒)ฯ และข้อ ๑๒/๒ ของคําสั่งกรมสรรพากร ท.ป.๔/๒๕๒๘ฯ ลงวันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๒๘

– ค่าซ่อมแซมบํารุงรักษา

เป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๗) หรือ (๘) แห่งประมวลรัษฎากร เฉพาะที่เป็นค่าจ้าง กรณีบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หรือนิติบุคคลอน จ่ายเงินให้กับผู้รับเป็นบุคคลธรรมดา บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล ต้องคํานวณหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา ๓ เตรส แห่งประมวลรัษฎากร ข้อ ๒(๙) ของกฎกระทรวงฉบับที่ ๑๔๔ (พ.ศ.๒๕๒๒)ฯ และข้อ ๘ ของคําสั่งกรมสรรพากร ท.ป.๔/๒๕๒๘ฯ ลงวันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๒๘ 

– ค่าอบรมและสัมมนาพนักงาน

เป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๗) หรือ (๘) แห่งประมวลรัษฎากร เฉพาะที่เป็นค่าจ้างกรณีบริษัทหรือห้างหุ้นสวนนิติบุคคล หรือนิติบุคคลอื่น จ่ายเงินให้กับผู้รับที่มีหน้าที่เสียภาษีบุคคลธรรมดา

–  ค่าโฆษณา 

เป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐(๘) แห่งประมวลรัษฎากร กรณีบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หรือนิติบุคคลอื่น จ่ายเงินให้กับผู้รับที่มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา หรือผู้มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้นิติบุคคล ต้องคํานวณหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา ๓ เตรส แห่งประมวลรัษฎากร ข้อ ๒(๑๕) ของกฎกระทรวงฉบับที่ ๑๔๔ (พ.ศ.๒๕๒๒)ฯ และข้อ ๑๐ ของคําสั่งกรมสรรพากร ท.ป.๔/๒๕๒๘ฯ ลงวันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๒๘